De woning aan het Marsdiep van het diamanten paar is niet te missen. Een boog van ballonnen en een mooie poster van het paar op hun trouwdag van zestig jaar geleden, sieren de woning van Gerrit Haenen (86) en Margot Hamers (83). Beiden zijn geboren in Tilburg in dezelfde straat, er zaten maar drie huizen tussen. Gerrit in een gezin met twaalf jongens en twee meisjes, Margot in een gezin met acht meisjes en twee jongens.
Door Jack IJpelaar
Samen fietsen
Gerrit is een handige klusser. Hij kan goed opschieten met de vader en moeder van Margot, en is dan ook vaak bij hen in huis om klusjes op te knappen. “Ik ging er graag naar toe, want ze hadden daar acht meisjes”, grapt Gerrit. Margot vond het prettig als Gerrit over de vloer kwam. “Ik vond hem een leuk menneke.” Beiden zoeken nader contact en dat begint met samen fietsen. Margot is dan dertien jaar en Gerrit zeventien. Margot werkt in die tijd bij de mode-redactie van 3-Suisses. Wanneer er nieuwe wol uitkomt breit ze daar modellen van waar foto’s van in de breigidsen worden opgenomen. Gerrit werkt in die tijd in het tuinierbedrijf van zijn broer. Hun vader werkt er ook. Het is hard werken van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat. Daarnaast volgt Gerrit nog cursussen tuinieren.
Verhuist naar Kaatsheuvel
Het samen fietsen van de twee ‘bijna-buurkinderen’ wordt verkering, en die zal negen jaren duren voordat ze in het huwelijksbootje stappen. Op 13 oktober 1960 trouwen ze voor de wet. Drie dagen later staan ze voor het altaar. “We trouwden op zaterdag voor de kerk omdat door de week het tuinbedrijf moest doordraaien. Zaterdags kon iedereen bij de huwelijkssluiting en het feest aanwezig zijn.” Het paar betrekt een woning in Tilburg waar twee kinderen worden geboren. Als Gerrit vier jaar later in dienst treedt bij de gemeente Loon op Zand als werkvoorbereider in de plantsoenendienst, krijgt hij een dienstwoning aangeboden in Kaatsheuvel. Het gezin verhuist naar de Vondelstraat waar hun derde kind wordt geboren. Gerrit heeft het er druk mee. Achter de woning ligt de gemeentekwekerij. Hij verzorgt er de planten en houdt er toezicht. Ook in het weekend. Daarnaast volgt hij nog studies en de gemeente verlangt van hem dat hij deel uitmaakt van de vrijwillige brandweer. Margot zorgt dat thuis alles op rolletjes loopt en doet veel aan handwerken. Vakanties gaan richting de zee, naar Koudekerke in Zeeland en Knokke-Heist in België.
Danslessen aan geestelijk gehandicapten
Na zes jaar betrekt het gezin de woning in Marsdiep waar Margot en Gerrit nog steeds zelfstandig wonen. Beiden werken lange tijd als vrijwilliger met het geven van dansles aan geestelijk gehandicapten in het Lido in Waalwijk. Later gaan ze dat ook doen bij Den Drent (voorheen ’t Hoventje) in Kaatsheuvel. Als Gerrit met 61 jaar met vervroegd pensioen kan, maakt hij daar gebruik van. Hij gaat dan ook vrijwilligerswerk doen bij Villa Pardoes, en hij trekt er graag op uit met de fiets. Margot doet vrijwilligerswerk in de Vossenberg waar ze gespreksgroepen met dementerenden houdt. Als de jaren gaan tellen wordt het vrijwilligerswerk afgebouwd. Ze hoeven er ook niet meer zo nodig op uit, thuis hebben ze het prima naar de zin. Margot doet nog steeds veel aan handwerken. De zes kleinkinderen en drie achterkleinkinderen komen vaak, ook onverwacht, op bezoek en daar genieten ze van.
Feest op de dag van kerkelijk huwelijk
Op de dag van hun wettelijke huwelijk, 13 oktober, kwam burgemeester Davy Jansen het diamanten paar namens de gemeente feliciteren met een taart, een ruiker bloemen en de originele trouwakte uit 1960. Op 16 oktober, de dag van de kerkelijke inzegening, werd het feest op passende wijze, in kleine kring, gevierd met de kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen.
