Voor velen van ons is dit een onbekend vogeltje denk ik. Je moet dan ook al heel goed opletten om ze te spotten vanwege hun onvoorspelbaarheid, hun snelle bewegingen, maar ook omdat ze zo klein zijn. Lastige vogel om te fotograferen dus. Maar die geringe gestalte zorgt voor een klein leefgebied. Eens je ze weet te ’wonen’, zitten er altijd wel meer en is het gewoon wachten tot er eentje voor je lens opduikt. Ze hebben een vast patroon en zijn bepaalde momenten van de dag altijd op dezelfde plaats te zien.
Dit kleine kleurrijke vogeltje jaagt de ganse dag op insecten die hij vliegend of op de grond vangt. Mannetjes zijn vooral in de lente opvallend kleurrijk. De combinatie van oranje en zwart maakt ze tot een leuk knuffelballetje! De vrouwtjes zijn heel wat minder opvallend met eerder vaalbruine tinten. Ze leven graag in open gebied waar een ruige vegetatie aanwezig is. Halfhoge struiken, kleine bomen en weidepalen dienen als uitkijkpunt.
Maar het meest opmerkelijke is dat zo’n klein vogeltje voor de winter naar Zuid Europa vliegt, helemaal zonder GPS en dit heen en terug! Door de zachte winters tegenwoordig zien we dat sommige exemplaren gewoon hier blijven.
Nog een tip voor fotografen: de mannetjes bakenen hun terrein af door te zingen. Ze zitten dan bijvoorbeeld op een weidepaal, een dode tak of ergens op wat hogere plantenstengels. Zo heb je de kans om ze mooi vol in beeld te krijgen zonder een storende achtergrond.
Fons Adams